Ik was erg benieuwd naar jullie ideeën en gedachten over vegan producten. Daarom legde ik jullie vorige week op mijn Facebook- en Instagram-accounts de stelling voor ‘Ik vind het belangrijk dat een product vegan is’. Zoals ik al een beetje had verwacht, vinden velen van mijn lezers en volgers dit toch wel erg belangrijk. Maar vegan is niet voor iedereen een absolute must. En ook lang niet iedereen let er op bij cosmeticaproducten. Maar die mensen schreven me zich wél steeds meer bewust te zijn van het milieu en het ‘gebruik’ van dieren. (meer…)
Ik ben gek op state-of-the-art-cosmetica met innovatieve ingrediënten in mooie hightech airless verpakkingen. Maar toch heb ik ook een zwak voor natuurlijke stoffen die al eeuwenlang gebruikt worden. Simpel en puur. Zo’n eeuwenoud ingrediënt uit de natuur is klei.
Je ziet het in steeds meer cosmeticaproducten terug: tea tree oil. Klinkt lekker groen en plantaardig, maar is deze essentiële olie nu wel echt zo’n prettig ingrediënt? Wie goed heeft opgelet, heeft tea tree oil vast eens zien staan op mijn lijstje ‘Ingrediënten die je niet in je producten wilt hebben’. Toch heb ik deze olie zelf ook in mijn badkamerkastje staan. Hoe zit dat precies? (meer…)
De vraag die mij in interviews het meest gesteld wordt is welke producten ik nu zelf op mijn huid smeer. Misschien niet echt verrassend maar … elke dag, ’s morgens en ’s avonds, gebruik ik mijn eigen producten. Ik heb ze in eerste instantie voor mijzelf ontworpen; met ingrediënten waar ik tegen kon, waarvan de werking was bewezen en ook in de juiste concentratie. Toch heb ik buiten mijn eigen crèmes ook nog een aantal andere producten op mijn wastafel staan. En de meeste kosten maar heel weinig! Zo ben ik fan van de ouderwetse tube vaseline, maar aan mijn verzameling 100% plantaardige oliën ben ik ook erg gehecht. Een goede en plantaardige olie is een must in je cosmeticaregime, ik zal je vertellen waarom…
Terwijl ik nog bij aan het bijkomen was van de dramatische uitslag van Nederland-Argentinië en net besloten had dat ik deze toch wel wat sombere donderdag in huispak en zonder make-up (die wallen waren toch niet meer te camoufleren) ging doorbrengen, belde een vrolijke verslaggever van Editie NL of ze me konden interviewen over de werking van cafeïne. En o ja, ze waren eigenlijk al onderweg!
Na een lange verre reis met man en kids (lucky me), zit ik weer achter mijn computer. Helemaal loslaten kon ik mijn werk op vakantie niet. Want of het nou ergens in de jungle van Indonesië, de outback van Australië of een afgelegen eiland in de Pacific is; niets leuker dan locals te ontfutselen welke smeersels en plantjes ze gebruiken om hun huid te verzorgen. Net als Willy Wonka uit Sjakie en de chocoladefabriek, kom ik ook thuis met stapels informatie, maar helaas heb ik ‘het wondermiddel’ nog steeds niet gevonden! Mijn kinderen hadden dit wel, vonden ze. Nadat een van de locals hun had voorgedaan hoe je het sap uit het blad van de aloë vera gebruikt op een wondje, was geen plant meer veilig! Als de plant ineens een bedreigde soort is geworden, weet ik van niks hoor….
Hoe is het mogelijk? Mijn dochter houdt niet van fruit. Ik schaam me om dit te moeten zeggen en snap er ook helemaal niets van! Het kan onmogelijk in onze genen zitten, want de rest van ons gezin verstouwt wékelijks kilo’s appels, sinaasappels, kersen en aardbeien.
- Oudere berichten
- Dit zijn de nieuwste berichten